GARCIA’YA MEKTUP

Amerika Birleşik Devletleri ve İspanya arasındaki savaşın bir aşamasında ABD Başkanı, çok acele olarak Küba’daki isyancıların önderi Garcia’ya bir haber göndermek istedi.

Garcia, Küba dağlarında ve yerleri tam olarak tespit edilemeyen onlarca sığınaktan birinde saklanıyordu. Kendisine posta ya da telgraf yoluyla ulaşabilmek neredeyse imkânsızdı.

ABD Başkanı’nın ona, ne denli önemli bir haber göndermek istediğini bile çevresindekiler, Garcia’ya ancak elden götürülebilecek bir mektupla ulaşılabileceğini söylediler.

Başkan’ın çaresiz bakışları karşısında cevap, çevresindeki subaylardan birinden geldi:

“Benim birliğimde, Rowan adında bir çavuş vardır.”dedi. “Kimsenin nerede olduğunu bilmediği Garcia’yı o bulabilir ve mektubunuzu kendisine ulaştırabilir.”

Bu cevaba Başkan’ın aklı pek yatmamıştı ama, ortada yapılabilecek başka bir şey de yoktu.

Rowan çağrıldı. Kendisine, Garcia’ya gönderilecek mektup uzatıldı ve “Bunu, Garcia’ya teslim edeceksin”denildi.

Rowan mektubu aldı, üniformasının yanındaki deri kesenin içine koydu, kesenin ağzını sıkıca büzdükten sonra göğsünün üzerine kayışla bağladı. Önce Başkan’a sonra komutanlara selam verdi ve dışarı çıktı.

Rowan, yola çıktıktan tam dört gün sonra, gecenin karanlığından da yararlanarak üstü açık bir kayıkla Küba sahilinin açıklarına vardı. Küba’nın, balta girmemiş ormanlarına dalıp, gözden kaybolduktan üç hafta sonra, adanın öteki yakasında ortaya çıktı. Ülkesinin düşmanı bir ülkeyi, yürüyerek bir uçtan öteki uca geçti ve Garcia’ya mektubunu teslim etti.

Burada size Rowan’ın, Garcia’ya mektubu götürebilmek için ne zorluklar atlattığını, ne tehlikeler geçirdiğini anlatacak değilim. Yalnızca çok gereksinim duyduğumuz bir noktayı iyice belirtmek için anlatıyorum size bütün bunları.

ABD Başkanı Mckinley, Garcia’ya teslim edilmek üzere Rowan’a bir mektup verdi. Ona yalnızca, “Bu mektubu Garcia’ya teslim ediniz”dedi. Rowan mektubu aldı, selamını verdi ve odadan çıktı.

Lütfen dikkat ediniz: Rowan,”Garcia nerede?” diye bir soru sormadı. “Garcia kim?”diye bir soru da sormadı. Yaptığı tek şey, kendisine verilen görevi almak oldu.

Bugünün gençleri olarak, Rowan’ın örnek almamız gereken özelliği, kahramanlığından ziyade, verilen görevi sadakatle kabullenmesi, o görevi yerine getirebilmek için hemen harekete geçmesi ve görevi eksiksiz tamamlayabilmek için, tüm enerjisini bir noktada topla disiplinidir.

General Garcia şimdi yaşamıyor; fakat yeryüzünde başla Garcia’lar var. Ve o Garcia’lara gönderilecek başka mektuplar var. Çevremize baktığımızda ise, genellikle güçsüz, isteksiz, gönülsüz ve umursamaz kişilerle karşılaşıyoruz.

Yönetici olarak görev yaptığınız iş yerinizde, varsayın ki altı yardımcınız var. Bunlardan birini çağırın ve kendisinden şöyle bir istekte bulunun:

“Lütfen benim için ansiklopediye bakıp, Moliere’in yaşamına ilişkin özet bir bilgi hazırlayın.”

Yardımcınız size, “Peki, efendim”deyip, bu görevi yapmaya hemen gidecek mi? Boş yere umutlanmayın. Büyük bir olasılıkla böyle bir şey yapmayacak. Donuk bir ifadeyle yüzünüze bakacak ve size, şu sorulardan birini ya da birkaçını soracaktır:

“O kimdir?”

“Hangi ansiklopediye bakayım?”

“Fakat bu görev benim sorumluluk alanıma girmiyor ki, efendim.”

“Yaşamı hakkında bilgi istediğiniz bu kişi halen yaşıyor mu, yoksa ölmüş mü efendim?”

“Acelesi var mı, yoksa elimdeki işi bitirdikten sonra yapsam olur mu?”

“Bu kişinin yaşamını niçin öğrenmek istiyorsunuz, efendim?”

Siz tüm bu sorulan soruları büyük bir sabırla yanıtlayıp, kendisinden bu bilgiyi niçin istediğiniz, onun bu bilgiyi nereden, nasıl bulacağını tane tane açıkladıktan sonra bile çalışma arkadaşınız, hiç kuşkum yok, kendi bölümüne gidecek ve kendi yardımcıları arasında Garcia’ya Mektup’u götürecek bir kişiyi aramaya çalışacaktır.

Benim yüreğim, Garcia’ya götürmesi için kendisine verilen mektubu alıp, cebine koyan, fakat sayısız sorular sormayan adamdan yanadır. O her kentte, kasabada, köyde ve her büroda, mağazada ve fabrikada vardır. Dünya, işte bu çaptaki kişilerin sorumluluk bilinci ve iş terbiyeleriyle ayakta durabiliyor.

Tüm insanlık, evrimini biraz daha, biraz daha hızlandırabilmek için, tüm gücüyle, işte bu bilinç ve bu terbiyedeki, bu çaptaki kişiler için haykırıyor.

“Garcia’ya mektup götürecek kişilere gereksinimimiz var… Hem de en kısa sürede, her yerde ve her zaman…”

PAYLAŞ :